Ey soyu ile Firavun!
Senin yerin yalnızca bu acun
Etmeseydin keşke bozgun
Olmazdın giderken bungun
Musa’ya uyanlar şimdi coşkun
Sense bir avun, bir avun

Sandın ki kurtarır seni orun
Sonunda Tanrı kıldı seni eğri boyun
Şimdikilerin kimisi duygun
Kimisi koygun, kimisi solgun

İnananlar olmamalı suskun
Yoksa senin gibi olurlar vurgun
Etmesin Tanrı bizi kendinden yoksun
Yoksa yanarız üstünde od’un
Altında hiç bitmeyecek ne odun ne uçkun

Kalmaz yaptıkların orada uğrun
Acı da mutluluk da orada upuzun
En güzeli yaşamalı Tanrı’ya uygun
Göçmeli bu yurttan ongun

Ey soylu Türk!
Sensin kendine dost tek budun
Gelsin artık başına usun
Gök Tengri verdi sana kutlu bir orun

Koru onu ki bilsin herkes neresi yerin yurdun
Bilsin herkes kimmiş, nasılmış böylesi bir budun
Uzat elini kalmasın hiçbir yer tun
Görsünler nasıl güçlüymüş bu budun
Korkma! Tengri biz menen.

T.Z.
18.02.2023 – 17.18