Haydi, biraz şakayla karışık gerçekler ekleyerek saçmalayalım mı? Ne dersiniz? Hayatın özeti, asırlarca bir lokma, bir hırkaydı, değil mi? Kime göre? Neye göre? At vardı, eş verildi ve AT-eş istedi insanoğlu. AT-eşten önce eş buldu. AT tamamdı. Kafiyeyi buldu ve AT ile ava çıkan biri belki de eşe avr-AT diyerek kaba bir bakış açısı getirdi? Tabi ki sebebini ne sorabiliriz ne de cevap alabiliriz. AT, avr-AT derken mağaranın duvarına tamam işareti çizerek ok AT emri üretildi desem kahkahanın bini bin para. Okumak istemiyorsan kap-AT!
Hay-AT-ta AT, önemliydi. Nasıl mı? H-AT-a edip cennetten AT-ılmak ile başladı asıl serüven.
Dünyaya AT-ıldık, acıdı bize kain-AT, zaman zaman s-AT-ıldık, çok hızlı ilerlemeye başladı sa-AT.
Düşman bulduk ok AT-tık. Aza alıp çoğa s-AT-tık.
Zamanla her şey değişmeye başladı.
Kazandık zannettik, fa-AT, b-AT-tık, Dostumuza kazık AT-attık.
Habil olup sevgi k-AT-tık. Kabil iken güle kan k-AT-tık.
At yetmedi, k-at istedik. Nefis bu ya Y-AT kesmedi.
B-AT-tıkça, b-AT-tık.
Sonra toprak seslendi, karanlıkta Y-AT dedi.
Bi-AT-tı asıl mesele, in-AT ettik. Binlerce günah işleyip cenneti Mur-AT ettik.
Tövbe ile ber-AT, gençlikte Hay-AT, yaşlanınca Bay-AT.
En büyük servetimiz, AT, avr-AT ve evl-AT iken çok şey istedik.
Hay-AT, ilahi kudretin san-AT-ı iken, nasıl oldu berb-AT etmeyi başardık bilemiyorum.
AT-tan berb-AT-a yolcu!
Sa-AT hızlı, vakit az, haydi bırak o sert bakışı, hay-AT-a küçük de olsa bir tebessüm AT.
Yazının sonuna kadar geldiysen çığlık-AT, eğer dayanamayıp öldüysen huzur içinde y-AT!
Şahın sonu ŞAH / M-AT!