Fethetmesi mümkün olmayan bir kalenin…
Surlarının dibindeyim tüm zamanlarımda.
Ne zaman çıkmak istesem düşerim gözlerinin…
Karanlık uçurumlarına.
Her günüm aynı çile aynı keder
Sayfa sayfa dökülüyor yapraklarım.
Dağılmış bütün dizeler
Dilim de son heceler hep seni söyler
Uçsuz bucaksız kervan geçmez tepelerde
Seni bulamayacağım yerdesin şimdi
Yüreğimde konumsuz adresin
Şimdi anlıyorum kaybetmişim seni.
