Sadece ben mi?
Gece de zifiri karanlık
Ruh halim mi?
Onu hiç sorma!
Değişiyor anlık…
Zatı halleri karmakarışık…
Bu gece kim bilir kaç resim kırışık?
Kaç sevdalı ayrı düştü bilmiyorum!
Ya da kaçı barışık?
Gök kubbe parçalı bulutlu
Güneş sessizce giderken somurttu.
Yarım ayda loş bir ışık
Kuşlar derin bir uykuda
Taze filizlenen menekşe korkuda
Tüm sesler kısık,
Nisan yine şakasını yaptı
Akşamı ayaz, gündüzü hafiften ılık
Mart yeni bitti, aldanma!
İnsanlar sessiz
Taşlar sert ve hissiz
Yosunlar nisan yağmuruna hasret
Birkaç güne yeşerecek sabret
Rüzgarla raksa durmuş ağaçlar
Hışırtılı bir düette yine
Kimi sevinç yumağı
Kiminin gönlü harabe
Ben mi? Fakirim işte
Ekmeğim bir avuç umut.
Ya suskunlar diyarındakiler
Mahşer gününü düşler
Toprak, sadık dostunu bekler
Ağızları bıçak açmaz
Bin kere sorsan
Tek kelime etmezler…