Etik Üzerine;
POLAT: Sence de etik hayatın her safhasında olmalı mıdır Naci?
NACİ: Bence olmalı ancak bu söylediğin asla mümkün değildir!
POLAT: Bu konuyu biraz açar mısın?
NACİ: İnsan var olduğundan beri içinde bitmek tükenmek bilmeyen bir hırs ile dünyaya gelmektedir. Etik ise hayat içerisinde adilane bir sınır tesis etmeye çalıştığından bu iki kavram insanın öz benliğinde devamlı bir çatışmaya sebep olmaktadır.
POLAT: Devamını müsaadenle ben getireyim o zaman.
NACİ: Haydi bakalım şaşırt beni Polat!
POLAT: Bahsettiğin bu çatışmanın galibi her defasında değişebileceğinden etik, hayatın her safhasında maalesef mevcut bulunamamaktadır!
NACİ: Tamamen katılıyorum sana!
Sefillerin Aşkı;
POLAT: Hayatın boyunca hiç âşık oldun mu be Naci?
NACİ: Gerçekten doğruyu duymak mı istiyorsun!
POLAT: Kesinlikle sefil ama gururlu dostum.
NACİ: Âşık oldum kardeşim hem de çok âşık olmuştum bundan yıllar yıllar önce.
POLAT: Peki, sonra ne oldu?
NACİ: Tamamen unuttu beni! Ben de onun her şeyini unutmak istedim ancak beni unutmasını bir türlü affedemedim.
POLAT: Nasıl bu kadar emin oluyorsun seni tamamen unuttuğuna?
NACİ: Ha ha ha! Geçenlerde gözümün içine baka baka avucumun içine para sıkıştırdı da ondan! İnsan hiç âşık olduğu adamın gözlerini unutabilir mi?
POLAT: Unutmaz dostum unutmaz…
Seçim Kampanyası;
POLAT: Seçime de az kaldı?
NACİ: Seni çok ilgilendiriyor ya!
POLAT: Nedenmiş o!
NACİ: Allah’ım sabır! Yine başladık sabah sabah!
POLAT: Karar verdim. Bende aday olacağım başkanlığa.
NACİ: Ha ha ha. Çok yerinde bir fikir doğrusu!
POLAT: Neden güldün şimdi; durum o kadar mı kötü yani?
NACİ: Toplum buna hazır değil! Daha doğrusu insanlar sana oy verecek kadar henüz delirmedi!
POLAT: Haklısın kardeşim haklısın! Benim kirli elbiselerim ve fakirliğim, şerefim ve dürüstlüğüm karşısında beş para etmez.
NACİ: Ha şunu bileydin!
Alım Gücü Düşen Dilenci;
NACİ: Bugün neden hiç pas vermiyorsun Polat Efendi!
POLAT: Canım sıkkın!
NACİ: İşte onu soruyorum neden diye?
POLAT: İşçi ve memura verilecek zam oranına kafam bozuluyor.
NACİ: Alım gücü iyice düştü değil mi? Sana ne işçiden memurdan be adam!
POLAT: Abi olur mu bizim meslek grubu bu durumdan çok etkilendi çok!
NACİ: Bizim meslek grubumuz mu varmış? Allah aşkına ne saçmalıyorsun yine?
POLAT: Biz tüccar sayılırız bilmiyor musun yoksa!
NACİ: Ne tüccarı be düpedüz dilenciyiz biz!
POLAT: Seni bilmem ama ben paha biçilemeyen değerler satan başarılı bir tüccarım!
NACİ: Neymiş o sattıkların çok merak ettim doğrusu…
POLAT: Hayal satıyorum hayal! Bu aralar en çok Allah ne muradın varsa versin iyi gidiyor. Geçen ay Allah tuttuğunu altın etsin revaçtaydı mesela!
NACİ: Ben artık seninle ne yapacağımı iyice şaşırdım! Allah’ım bana sabır ihsan eyle!
Fransız Evsiz;
POLAT: Hala anlamıyorum! Halbuki o kadar da kafa yordum bu konuya…
NACİ: Neyi anlamadın ki sen? Bir de bana söyle bakayım!
POLAT: Küreselleşen dünya kavramını bir türlü anlamadım.
NACİ: Neyini anlamadın? Bir bu eksik kalsın el atmayacağın.
POLAT: Ama bir dakika beni dinler misin? Dünya şimdi küreselleşiyorsa daha önceden dünya küp veya prizma şeklinde filan mıydı? Dünya her zaman küresel değil miydi ya?
NACİ: Sen konuyu çok yanlış anlamışsın kardeşim! Orada kastedilen artık dünya üzerindeki insanlar eskisinden daha çok etkileşim ve ticaret içerisinde olacağı…
POLAT: Kapitalizmin yine yeni bir oyunu olmasın bu dediklerin!
NACİ: Başladık yine!
POLAT: Yok yok ben yanında Fransız evsiz filan istemem!
NACİ: Nedenmiş o!
POLAT: İşimiz gücümüz yok birde elin Fransız’ına şarap beğendiremeyiz. Hiç uğraşamam valla.
NACİ: Sendeki de büyük dertmiş kardeşim. Allah sabır versin!
Açlık;
POLAT: Aç mısın Naci?
NACİ: Hem de çok açım kardeşim. İki gündür hiçbir şey yemedim! Sen?
POLAT: Benim üç gün oluyor. Karnıma iki kat kumaş sardım!
NACİ: Ne olacak bu halimiz be Polat!
POLAT: Ne olacak toklar karınlarını iyice doyurunca bir lokma bize de düşer elbet!
NACİ: Onu sormuyorum kardeşim genel anlamda sordum. Ne olacak bizim bu halimiz diye…
POLAT: Hımm. O mesele! Sonunda hepimiz aynı toklar gibi ölüp gideceğiz.
NACİ: İçimi açtın doğrusu!
POLAT: Ama merak etme o zaman tok acın halinden anlayacak.
NACİ: Nasıl olacakmış o dediğin?
POLAT: Bugüne kadar yerin altına yiyecek götüren hiç kimse görmedim. İşte bizi o zaman herkes anlayacak kardeşim!
NACİ: O kadar haklısın ki diyecek bir şeyim kalmadı.
