Ah Efsun, ah!
Bugün seni andık göle bakan bir manzarada
Çaydan sonra oralet söyledik masaya
Hani o Küçücük resimden gülümsemiştin ya bana
Kısa bir tebessümle yer ettin muhabbetteki temaya
Şimdi o sana döndü ruhum ve bedenim
Başladım yaşamaya….
Dedim ki;
Haydi, onu bana gönderiver
Biliyordum!
Canını istesem anca bu kadar üzer
Olmaz diye düşündün biliyorum
Vermem de diyemedin
O yanağındaki ruj var ya kalsın olur mu?
Kokunu da sıkmayı unutma ha!
Ne çok çok şey istiyorsun be adam!
O benim sırdaşım, arkadaşım, yoldaşım
Sevincim, gözyaşım, ilacım,
Benim olsun olmaz mı?
Camım gibi bakarım ona
Anlattıkça anlatır
Konuşacak diye bakarım dudaklarına
Biliyor musun?
Bugün biraz kirlenmiş zannımca
Yıkayınca güzelim gözü düştü avucuma
Sıradan bir bebek zannetti ruhsuz terzi
O an fark edemedi o efsunlu hissi
Efsun zaten konuşmadan gitti
Sana gelince beyaz gül
Adını unuttum, yüzün de belirmiyor rüyamda
Kokun hala burnumda
Ah efsun ah!
Dün, beyaz gülden zora ki armağan
Bugün, bir miniğin kucağında
Yarın, bilinmezliğe yolcusun
Tek merakım ne biliyor musun?
Kiminle, ne konuştuğun
Dolanır durur kafamda.